Czas otworzyć kolejne butelki przywiezione z Piemontu. Tym razem mała degustacja porównawcza – dwie barbery od dwóch solidnych producentów. Ten sam szczep, ale w odmiennych interpretacjach, czego rezultatem są różniące się wyraźnie między sobą wina. Oba jednak trzymają wysoki poziom.
Do mojego małego pojedynku stanęły wina od Azienda Agricola Brezza oraz Tenuta Cucco. Pierwszego wytwórcę miałem przyjemność odwiedzić w Barolo, gdzie ma on swoją siedzibę, o czym pisałem tutaj. Była to naprawdę świetna wizyta połączona z równie wspaniałą degustacją. Nie będę się w tym miejscu powtarzał i odsyłam was do wspomnianego wpisu, w którym przeczytacie nieco więcej o rodzinie Brezza i ich pysznych winach.
Tenuta Cucco to z kolei producent z siedzibą w Serralunga d’Alba. Do Serralungi również dotarłem, ale odwiedzin w tej winiarni nie było w planach ( nie da się w końcu podjechać do wszystkich ). Jednak barbera od Tenuta Cucco została zakupiona, gdyż słyszałem wiele dobrych słów o tym wytwórcy. Winiarnia powstała w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, a obecnie należy do rodziny Rossi Cairo ( posiada ona także winiarnię La Raia w apelacji Gavi ). Zarówno La Raia jak i w Tenuta Cucco, producent hołduje organicznej uprawie winorośli ( Tenuta Cucco posiada certyfikat od 2018 roku ). Do winiarni należy 13 ha winnic ( w tym cru Cerrati, Bricco Voghera ) obsadzonych nebbiolo, dolcetto, barberą i chardonnay. Wiek poszczególnych winorośli waha się między 15 a 50 lat. Wina producenta cieszą się powszechnym uznaniem, więc i ja postanowiłem posmakować jednego z nich.
Jak więc wypadły te dwie barbery?
Zacznijmy od Brezza Barbera d’Alba Superiore 2016. To wino miałem już okazję pić podczas degustacji w samej winiarni, a teraz wracam do niego z ogromną przyjemnością. Ta barbera pochodzi z dwuhektarowej winnicy w gminie Barolo położonej 300 m n.p.m. o gliniasto-piaszczystej glebie. Fermentacja wina trwa 8-10 dni, a maceracja przedłużona jest o kolejne 4-6 dni. Wino dojrzewa rok w beczkach z dębu slawońskiego, a następnie spędza jeszcze kolejny rok w butelce przed pojawieniem się na rynku. W kieliszku ukazuje rubinową suknię. Odnajdziemy tu czerwone owoce, truskawkę, porzeczkę, wiśnię okraszoną przyprawami, wędzone owoce, rozmaryn, subtelne nuty kawy, czekolady i ziemi. Całkiem pełne i dobrze zbudowane ( 14,5% alkoholu ), wyraźna kwasowość, zaznaczona tanina, pewna dawka mineralności, soczysty owoc na podniebieniu. Pyszna i poważna barbera. Sprawdzi się z piemonckim tajarin, agnolotti del plin, pastą z mięsnym sosem, grzybami, włoskimi kiełbaskami, wieprzowiną, wołowiną, jagnięciną.
Tenuta Cucco Barbera d’Alba Superiore 2017 to również świetnej jakości barbera. Grona pochodzą z winnicy Elia ( 1,7 ha ) w Roddi d’Alba położonej na wysokości 250 m n.p.m. o kredowej i gliniastej glebie. 6-8 dni maceracji. Wino dojrzewa 12 miesięcy w małych dębowych beczkach ( nowych i używanych ). Ta barbera ma nieco ciemniejszą suknię wpadającą w głęboki rubin. Więcej tu ciemnych owoców, jest jagoda, borówka, śliwka węgierka, czarna porzeczka, mamy także aromaty słodkich owoców. Do tego fiołek, róża, nieco wanilii, ziół. Na podniebieniu pełna ( aż 16% alkoholu, jednak jest on dobrze zrównoważony ), gęsta materia, soczysta, lekko taniczna, z ciemny owocem, korzennymi przyprawami. Solidna barbera z dużą klasą. Pasuje do mięsnej kuchni, pieczonego, grillowanego mięsa, piersi kaczki z sosem śliwkowym, potrawki z królika, jagnięciny, potraw z grzybami.
Trudno wskazać zwycięzcę tego pojedynku, gdyż oba wina niezwykle mi smakowały. Obstawiam więc remis, a wkrótce sprawdzimy w jakiej formie są kolejne barbery, gdyż kilka butelek z Piemontu mam jeszcze w piwniczce.
Wina zakupiłem zagranicą
